بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱۰: هر سخن سنجی که خواهد صید معنیها کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر سخن سنجی که خواهد صید معنیها کند چون زبان می باید اول خلوتی پیدا کند زینهار از صحبت بد طینتان پرهیز کن زشتی یک رو هزار آیینه را رسوا کند عمرها می بایدت با بی زبانی ساختن تا همان خاموشی ات چون آینه گویا کند می کشد بر دوش صد توفان شکست حادثات تا کسی چون موج از این دریا سری بالا کند هرزه گرد از صحبت صاحب نظرگیرد حیا آب گردد دود چون در چشم مردم جاکند آه گرمی صیقل صد آینه دل می شود شعله ای چون شمع چندین داغ را بینا کند بی گداز خود علاج کلفت دل مشکل است کیست غیر از آب گشتن عقد گوهر واکند می دمد صبح از گریبان صفحهٔ آیینه را از تماشای خطت گر جوهری انشا کند شانه را اقبال گیسویت ختن سرمایه کرد وقت رندی خوش که با چاک جگر سودا کند خاک مجنون را عصایی نیست غیر ازگردباد ناله ای کو تا بنای شوق ما برپا کند سخت دور افتاده ایم از آب و رنگ اعتبار زین گلستان هرکه بیرون جست سیر ما کند بی خطایی نیست بیدل اضطراب اهل درد اشک چون بیتاب گردد لغزشی پیدا کند بیدل دهلوی