بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۶۴: محفل هستی به تحریک دلی آراستند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محفل هستی به تحریک دلی آراستند دانه ای در شوخی آمد حاصلی آراستند ذره تا خورشید بال افشان انداز فناست عرصهٔ امکان ز رقص بسملی آراستند عقدهٔ کار دو عالم دستگاه هوش بود بیخودان آسانی از هر مشکلی آراستند دل غبار آورد و چشمی گشت با نم آشنا غافلان هنگامهٔ آب وگلی آراستند کعبه و بتخانه نقش مرکز تحقیق نیست هرکجاگم گشت ره سرمنزلی آراستند قلزم دل را کناری در نظر پیدا نبود گرد حیرت جلوه گرشد ساحلی آراستند ساده بود آیینهٔ امکان ز تمثال دویی مشق حق کردند و فرد باطلی آراستند بی نیازبها به توفان عرق داد احتیاج کز نم خجلت جبین سایلی آراستند چون جرس از بسکه پیش آهنگ ساز وحشتیم گرد ما برخاست هرجا محملی آراستند دست هر امید محکم داشت دامان دلی یاس تا بیکس نباشد بیدلی آراستند بیدل دهلوی