بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۵۸: رنگ اطوار ادبسنجان به قانون ریختند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رنگ اطوار ادب سنجان به قانون ریختند مصرع موج گهر از سکئه موزون ریختند کس به نیرنگ تبسمهای خوبان پی نبرد کز دم تیغ حیا خون چه مضمون ریختند بی نیازیهای خوبان میل قتل کس نداشت خشکسالی بر حنا زد کز هوس خون ریختند آبرو چندان درین ایام شد داغِ تری کز خجالت ابرها باران به جیحون ریختند خرمی در شش جهت فرش است از رنگ بهار اینقدر خون از دم تیغ که گلگون ریختند شغل اسباب تعلق عالمی را تنگ داشت دست بر هم سوده گردی کرد هامون ریختند تا قیامت رنج خست می کشد نام لئیم زر به هرجا شد گران بر دوش قارون ریختند تا شکست اعتبار خود سران روشن شود گرد چینی خانه ها از موی مجنون ریختند تا بنای فتنهٔ بی پا و سر گیرد ثبات خاک ما بر باد می دادند گردون ریختند با چکیدن ، خون منصور مرا رنگی نبود جرعه ای در ساغر سرشار افزون ریختند عشق غیر از عرض رسوایی ز ما چیزی نخواست راز این نه پرده ما بودیم بیرون ریختند گوهری در قلزم اسرار می بستند نقش نقطه ای سر زد ز کلک بیدل اکنون ریختند بیدل دهلوی