بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۶۸: نه تنها از قدح مستی و از گل رنگ میجوشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه تنها از قدح مستی و از گل رنگ می جوشد نوای محفل قدرت به صد آهنگ می جوشد بجا واماندنت زیر قدم صد دشت گم دارد اگر در گردش آیی خانه با فرسنگ می جوشد جهان را بی تأمّل کرده ای نظاره زین غافل که این حیرت فزا از سینه های تنگ می جوشد در این صحرا که یکسر بال طاووس است اجزایش غباری گر به خود بالد همان نیرنگ میجوشد بیدل دهلوی