بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۱: همه راست زین چمن آرزو، که به کام دل ثمری رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همه راست زین چمن آرزو، که به کام دل ثمری رسد من و پرفشانی حسرتی ، که ز نامه گل به سری رسد چقدر ز منت قاصدان ، بگدازدم دل ناتوان به بر تو نامه بر خودم ، اگرم چو رنگ پری رسد نگهی نکرده ز خود سفر، ز کمال خود چه برد اثر برویم در پی ات آنقدر که به ما ز ما خبری رسد شرر، طبیعت عاشقان ، به فسردگی ندهد عنان تب موج ما نبری گمان ، که به سکتهٔ گهری رسد به کدام آینه جوهری ، کشم التفاتی از آن پری مگر التماس گداز من به قبول شیشه گری رسد به تلاش معنی نازکم ، که درین قلمرو امتحان نرسم اگر من ناتوان ، سخنم به موکمری رسد ز معاملات جهان کد، تو برآکزین همه دام و دد عفف سگی به سگی خورد، لگد خری به خری رسد به چنین جنونکدهٔ ستم ، ز تظلم توکراست غم به هزار خون تپد از الم ، که رگی به نیشتری رسد همه جاست شوق طرب کمین ، ز وداع غنچه گل آفرین تو اگر ز خود روی اینچنین به تو از تو خوبتری رسد به هزارکوچه دویده ام ، به تسلّیی نرسیده ام ز قد خمیده شنیده ام ، که چو حلقه شد به دری رسد زکمال نظم فسون اثر، بگداخت بیدل بیخبر چه قیامت است بر آن هنرکه به همچو بی هنری رسد بیدل دهلوی