بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳۱: مگو رند از می و زاهد زتقوا گفتگو دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگو رند از می و زاهد زتقوا گفتگو دارد دماغ عشق سرشار است و هرجا گفتگو دارد عدم از سرمه جوشانده ست شور محفل امکان تأمل کن خموشی تا کجاها گفتگو دارد جهان بزمی ست ، نفرین و ستایش نغمهٔ سازش سراپا گوش باید بود دنیا گفتگو دارد ز بس برده ست افسون امل از خود جهانی را گر از امروز می پرسی ز فردا گفتگو دارد ندارد صرفهٔ غیرت به جنگ سایه رو کردن خجالت نقد بیکاری که با ما گفتگو دارد نباشد گر نوای زهد و تقوا دردسر کمتر به بزم ما قدح گوش است و مینا گفتگو دارد اسیر تنگنای کلفتم از هرزه پروازی غبارم گر نفس دزدد به صحرا گفتگو دارد سراغ عافیت خواهی ز ما و من تبرا کن ندارد بوی جمعیت زبان تا گفتگو دارد نفس وحشت نگار گرد از خود رفتن است اینجا صریر خامه ای در لغزش پا گفتگو دارد اثرهای کمال وحدت است افسانهٔ کثرت برای خود خیال شخص تنها گفتگو دارد نگردد محرم راز دهانش هیچکس بیدل مگر لعلش که از شرح معما گفتگو دارد بیدل دهلوی