بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۶: موی پیری بست بر طبع حسد تخمیر صلح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
موی پیری بست بر طبع حسد تخمیر صلح داد خون را با صفا آیینه دار شیر صلح آخر از وضع جنون عذر علایق خواستم کرد با عریانی ما خار دامنگیر صلح زین تفنگ و تیر پرخاشی که دارد جهل خلق نیست ممکن تا نیارد در میان شمشیر صلح مطلب نایاب ما را دشمنی آرام کرد با خموشی مشکل است ازآه بی تاثیر صلح برتحمل زن که می گردد دپن دیر نفاو صلح ازتعجیل جنگ و جنگ ازتأخیر صلح با قضا گر سر نخواهی داد کو پای گریز اختیاری نیست این آماج را با تیر صلح مرد را چون تیغ در هر امر یکرو بودن است نیست هنگام دعا بی خجلت تزویر صلح عام شد رسم تعلق شرم آزادی کراست خلق را چون حلقه با هم داد این زنجیرصلح در طلسم جمع اضدادی که برهم خوردنی ست آب می گردم ز خجلت گر نماید دیر صلح اعتبارات آنچه دیدم گفتم اوهام است و بس جنگ صد خواب پریشان شد به یک تعبیر صلح دوش از پیر خرد جستم طریق عافیت گفت ای غافل به هر تقدیر با تقدیر صلح کاش رنگ عالم موهوم درهم بشکند تنگ شد بیدل به جنگ لشکر تصویر صلح بیدل دهلوی