بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷۲: ای پر فشان چون بویگل بیرنگی از پیراهنت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای پر فشان چون بوی گل بیرنگی از پیراهنت عنقا شوم تاگرد من یابد سراغ دامنت با صد حدوث کیف وکم از مزرع ناز قدم یک ریشه برشوخی نزد تخم دو عالم خرمنت تنزیه صد شبنم حیاپروردهٔ تشبیه تو جان صد عرق آب بقاگل کردهٔ لطف تنت تجدید ناز آشفتهٔ رنگ لباس آرایی ات بی پردگی دیوانهٔ طرح نقاب افکندنت در وادی شوق یقین صد طور موسی آفرین خاکستر پروانه ای محو چراغ ایمنت در نوبهار لم یزل جوشیده از باغ ازل نه آسمان گل در بغل یک برگ سبزگلشنت دل را به حیرت کرد خون بر عقل زد برق جنون شور دوعالم کاف و نون یک لب به حرف آوردنت هرجا برون جوشیده ای خودرابه خود پوشیده ای در نور شمعت مضمحل فانوسی پیراهنت جوش محیط کبریا برقطره زد آیینه ها ما را به ماکرد آشنا هنگامهٔ ما ومنت نی عشق دانم نی هوس شوق توام سرمایه بس ای صبح یک عالم نفس اندیشهٔ دل مسکنت حسن حقیقت روبروسعی فضول آیینه جو بیدل چه پردازد بگو ای یافتن ناجستنت بیدل دهلوی