بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۷: بیروی تو مژگان چه نگارد به سرانگشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی روی تو مژگان چه نگارد به سرانگشت چشمی ست که باید به در آرد به سرانگشت چون نی زتنگ مایگی درد به تنگیم تا چند نفس ناله شمارد به سرانگشت شادم که به زحمتکدهٔ عالم تدبیر بی ناخنی ام عقده ندارد به سرانگشت مشق خط بی پا و سرم سبحه شماری ست کاش آبله ای نقطه گذارد به سرانگشت در طبع جهان حرکت بی خواست خراشید آن کیست که اندیشه گمارد به سرانگشت از حاصل گل چیدن این باغ ندیدیم جز ناخن فرسوده که دارد به سرانگشت عمری ست که دررنگ چمن شور شکستی ست کو غنچه که گل گوش شمارد به سرانگشت از معنی زنهار من آگاه نگشتی تا چند چو شمع آینه کارد به سرانگشت تقلید محال است برد لذت تحقیق نعمت چو زبان بر نگوارد به سرانگشت ای بیکسی این بادیهٔ یأس ندارد خاری که سر آبله خارد به سرانگشت بیدل ز جهان محو شد آثار مروت امروز به جز موکه گذارد به سرانگشت بیدل دهلوی