بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱۹: به زخم هستی اگر شرم بخیه پردازیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به زخم هستی اگر شرم بخیه پردازی ست عرق کن ای شررکاغذ آنچه غمازی ست به فرصت نفسی چندصحبت است اینجا تأملی که درین بزم باکه دمسازی ست نه دی گذشت و نه فردا به پیش می آید تجدد من و ما تا قیامت آغازی ست به غیر ساختگی نیست نقش عالم رنگ شکست نیز در این کارخانه پردازی ست چوشمع غیرت تسلیم هم جنون دارد تلاش ما همه تا نقش پا سراندازی ست ز وضع چرخ اقامت نمی توان فهمید دماغ بیضهٔ عنقا همیشه پروازی ست به حکم عجز سراز سجده برشکن بیدل که گرد اگر دمد از خاک گردن افرازی ست بیدل دهلوی