بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۹: همچو شبنم ادب آیینه زدودن بودهست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همچو شبنم ادب آیینه زدودن بوده ست به هم آوردن خود چشم گشودن بوده ست به خیالات مبالید که چون پرتو شمع کاستن توأم اقبال فزودن بوده ست مزرع کاغذ آتش زده سیراب کنید تخمهایی که هوس کاشت درودن بوده ست کم و بیش آبله سامان تلاش هوسیم دسترنج همه کس درخور سودن بوده ست غفلت آیینهٔ تحقیق جهان روشن کرد آنچه ما زنگ شمردیم زدودن بوده ست سرمه انشایی خط پرده در معنیهاست خامشی نغمهٔ اسرار سرودن بوده ست موج این بحر نشد ایمن از اندوه گهر خم دوش مژه از بار غنون بوده ست با همه جهل رسا در حق دانایی خویش حرف پوچی که نداریم ستودن بوده ست زین کمالی که خجالت کش صد نقصان است جز نهفتن چه سزاوار نمودن بوده ست غیر تسلیم درین عرصه کسی پیش نبرد سر فکندن به زمین گوی ربودن بوده ست تا ابد شهرت عنقا نپذیرد تغییر ملک جاوید بقا هیچ نبودن بوده ست ساز بزم عدمم لیک نوایی که مراست نام بیدل ز لب یار شنودن بوده ست بیدل دهلوی