بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۷: قابل نخل ما بر دگرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قابل نخل ما بر دگرست گردن شمع را سر دگرست سر به گردون فرو نمی آربم این هواهای منظر دگرست کشت اقبال معصیتها سبز ابر ما، دامن تر دگرست از دم واپسین خبر جستم گفت این دور ساغر دگرست خواجه در هر لباس گرداندن چون تأمل کنی خر دگرست با حریصان عجوز دنیا را زن مخوانید شوهر دگرست عالمی را چو شمع حسرت خورد وضع خمیازه از در دگرست راست بر جادهٔ جنون تازند موی ژولیده مسطر دگرست راحت از وضع سایه کسب کنید پهلوی عجز بستر دگرست نامه ام فال بین قاصد نیست رنگ اگر بشکند پر دگرست به کجا سرنهم که چو ن زنجیر هر دری حلقهٔ در دگرست بیدل آگه نه ای ز ضبط نفس گره رشته گوهر دگرست بیدل دهلوی