بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۹: بسکه حرف مدعا نازک رقم افتاده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بسکه حرف مدعا نازک رقم افتاده است نامه ام چون حیرت آیینه یکسر ساده است طینت عاشق نگردد از ضعیفی پایمال گر فتد بر خاک حرفی بر زبان افتاده است نشئه ای دارد دماغ بیقراریهای من پیچ و تاب بیخودان هم رنگ موج باده است گردباد شوقم و عمری ست در دشت جنون خیمه ام چون چرخ بر سرگشتگی استاده است آهم و طرفی نمی بندم به الفتگاه دل بی دماغیهای شوقم سر به صحرا داده است زینت ظاهر غبار معنی اسرار ماست شیشهٔ رنگین حجاب آب و رنگ باده است در طلب بایدگذشت ازهرچه می آید به ییش گر همه سرمنزل مقصود باشد جاده است گربودتسلیم سرمشق جبینت چون غبار دامن هرکس که می آری به کف سجاده است وضع محویت تماشاخانهٔ نیرنگ کیست یک جهان آیینه ام تا حیرتم رو داده است برق جولان آه بیدل یاس پرورد است و بس الحذر ای مدعی این دود آتش زاده است بیدل دهلوی