بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۶: خیالی سد راه عبرت ماست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیالی سد راه عبرت ماست گر این دیوار نبود خانه صحراست من وپیمانهٔ نیرنگ کثرت دماغ وحدتم اینجا دو بالاست شرر خیزست چشم از اشک گرمم به رنگ داغ جامم شعله پیماست نخواندم غیر درس بی نشانی ورق های کتابم بال عنقاست نی ام خاتم ، ولی از دولت عشق خط پیشانی من هم چلیپاست بکن حفظ نفس تا می توانی که نخل زندگی ، زین ریشه برپاست چو دل روشن شود، هستی غبار است نفس ، در خانهٔ آیینه رسواست شدم خاک و غبارم هیچ ننشست هنوزم ناله های درد پیداست سبک بگذر ز دلهای اسیرا ن که تمکین تو سنگ شیشهٔ ماست فلک ، گرد خرام کیست ، یارب ز پا ننشست تا این فتنه برخاست به رنگ آبله عمری ست بیدل ز خجلت دیدهٔ من در ته پاست بیدل دهلوی