بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱: گر در این بحر اعتباری از هنر میدارد آب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر در این بحر اعتباری از هنر می دارد آب قطرهٔ بی قدر ما بیش ازگهر می دارد آب فیض دریای کرم با حاجت ما شامل است تشنگی اصلیم ما را در نظر می دارد آب نرم رفتاری به معنی خواب راحت کردن است بستر و بالین هم از خود زیر سر می دارد آب آفت ممسک بود تقلید ارباب کرم کاغذ ابری کجا چون ابر برمی دارد آب زندگانی هم نماند آنجاکه افسرد عتبار در شکست رنگ گلها بال و پر می دارد آب تا نمیری تشنه کام ناامیدی ، گریه کن خاک این وادی به قدر چشم تر می دارد آب سیل راحتهاست کسب اعتبارات جهان خانهٔ آیینه را هم دربه در می دارد آب تا نفس باقی ست ما را باید ازخود رفت وبس جاده های موج دایم در نظر می دارد آب در محبت گر هجوم گریه را این قدرت است عاقبت چون خشکی ام از خاک برمی دارد آ ب شور عمررفته سیلاب بنای هوشهاست از صدا عمری ست ما را بیخبر می دارد آب شرم بیدردی تری در طبع ما می پرورد تا تهی از ناله شد نی در شکر می دارد آب تختهٔ مشق کدورتهامباش از اعتبار تیغ در زنگ است بیدل هر قدر می دارد آب بیدل دهلوی