بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۹: چیستاین باغ و این شکفتنها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چیست این باغ و این شکفتنها سرآبی وسیرروغنها موج رم می زندچه کوه وچه دشت چین گرفته ست طرف دامنها نرهید از امل تجرد هم رشته دارد قفای سوزنها شب ما را چراغ فرصت کو خانه روشن کن است روزنها اعتبار زمانه بیکاریست قطره گوهر شد از فسردنها کو فضایی که واکنیم پری رفت پرواز با نشیمنها خاک گردم ره طلب بندم سرمه بالم به کام شیونها فکر خود بی دماغی هوس است سرگران شد خمیدگردنها حیف نشکافتیم پردهٔ دل دانه بوده ست مهر خرمنها یارب از سعی بی اثر تا چند آب کوبدکسی به هاونها گر ننالم کجا روم بیدل ششجهت بیکسی ومن تنها بیدل دهلوی