بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱: شفق در خون حسرت میتپد از دیدن مینا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شفق در خون حسرت می تپد از دیدن مینا عقیق آب روان می گردد از خندیدن مینا جگرها بر زمین می ریزد ازکف رفتن ساغر دلی در زیر پا دارد به سر غلتیدن مینا بنال از درد غفلت آنقدرکز خود برون آیی به قدرقلقل است ازخویش دامن چیدن مینا سراغ عیش ازین محفل مجوکز جوش دلتنگی صدای گریه پیچیده ست بر خندیدن مینا تنک سرمایه است آن دل که شد آسودگی سازش به بی مغزی دلیلی نیست جز خوابیدن مینا به سعی بیخودی قلقل نوای ساز نیرنگم شکست رنگ دارد اینقدر نالیدن مینا رعونت در مزاج می پرستان ره نمی یابد چه امکان است از تسلیم سر پیچیدن مینا نزاکت هم درتن محفل به کف آسان نمی آید گداز سنگ می خواهد به خود بالیدن مینا بساط ناز چیدم هرقدرکز خود برون رفتم پری بالید در خورد تهی گردیدن مینا خموشی چند، طبع اهل معنی تازه کن بیدل به مخموران ستم دارد نفس دزدیدن مینا بیدل دهلوی