بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۹: وصف لب توگر دمد ازگفتگوی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وصف لب توگر دمد ازگفتگوی ما گردد چوگوهر آب گره درگلوی ما ای دربهار و باغ به سوی توروی ما نام تو سکهٔ درم گفتگوی ما بحریم ونیست قسمت ما آرمیدنی چون موج خفته است تپش موبه موی ما از اختراع مطلب نایاب ما مپرس با رنگ و بو نساخت گل آرزوی ما ما وحباب آب زیک بحرمی کشیم خالی شدن نبرد پری از سبوی ما چون صبح چاک سینهٔ ما بخیه ای نداشت پاشیدن غبار نفس شد رفوی ما عمری ست باگداز دل خود مقابلیم ای آینه عبث نشوی روبروی ما ناگشته خاک دست نشستیم از غرور چون شعله بود وقف تیمم وضوی ما نقاش زحمت خط و خال آنقدر مکش خط می کشد به سایهٔ موآب جوی ما تا چند پروری به نفس مزرع امید بایدکشید خاطر او را به سوی ما غماز ناتوانی ما هیچکس نبود بیدل شکست رنگ برون داد بوی ما بیدل دهلوی