بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸: داغگلکرد بهار از اثر لالهٔ ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داغ گل کرد بهار از اثر لالهٔ ما سرمه گردید صدای جرس نالهٔ ما محوجولان هوس گشت سروبرگ نمو داشت پرگار هوا شعلهٔ جوالهٔ ما چند چون چشم بتان قافله سالاری ناز اثر روز سیاه است به دنبالهٔ ما با همه جهل گر از زاهد ومکرش پرسی سامری نیست فسون قابل گوسالهٔ ما عاقبت همچو چنار از اثر دست دعا آتش آورد برون زهدکهن سالهٔ ما بر سیه بختی خود ناز دو عالم داریم سایه دارد مژه ات بر سر بنگالهٔ ما همچو شمع از چمن آیینه ساغر زده ایم گر رسد رنگ به پرواز شود هالهٔ ما آب باید شدن از خجلت اظهار آخر عرقی هست گره در نظر ژالهٔ ما درنه بیضهٔ افلاک شکافی بیدل تا به کام تپشی بال کشد نالهٔ ما بیدل دهلوی