بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۳: بیربشه سوخت مزرع آه حزین ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی ربشه سوخت مزرع آه حزین ما درد دلی نکاشت قضا در زمین ما شهرت نوایی هوس نام ، سرمه خوست چینی به مورسید زنقش نگین ما گشتیم خاک و محو نگردید سرنوشت خط می کشد غبار هنوز از جبین ما فرصت کفیل . سیر تأمل نمی شود آتش زده ست صفحهٔ نظم متین ما جز در غبار شیشهٔ ساعت نیافته رفتارکاروان شهور و سنین ما ناموس راز فقر و غنا در حجاب ماند دامن به چیدنی نشکست آستین ما جمعیت دل است مدارای کفر هم چون سبحه کوچه داد به زنار، دین ما خورشید درکنار و به شب غوطه خورده ایم آه از سیاهی نظر دوربین ما چون شمع پیش ازآن که شویم آشیان داغ آتش فتاده بود پسی انگبین ما تاکی شود جنون نفسی فارغ ازتلاش آیینه سوخت از نفس واپسین ما خواهد به شکل قامت خم گشته برگشود بسته ست زندگی کمر ما به کین ما بیدل مباش ممتحن وهم زندگی چین کمند مقصد عمر ازکمین ما بیدل دهلوی