بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳: هم آبله هم چشم پر آب است دل ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هم آبله هم چشم پر آب است دل ما پیمانهٔ صد رنگ شراب است دل ما غافل نتوان بود ازین منتخب راز هشدارکه یک نقطه کتاب است دل ما باغی که بهارش همه سنگ است دل اوست دشتی که غبارش همه آب است دل ما ما خاک ز جا بردهٔ سیلاب جنونیم سرمایهٔ صدخانه خراب است دل ما پیراهن ما کسوت عریانی دریاست یک پرده تنکتر ز حباب است دل ما در بزم وصالت که حیا جام به دست است گر آب شود بادهٔ ناب است دل ما منظوربتان هرکه شود حسرتش از ماست یار آینه می بیند وآب است دل ما تا آینه باقی ست همان عکس جمال است ای یأس خروشی که نقاب است دل ما تا چشم گشودیم به خویش آینه دیدیم دریاب که تعبیر چه خواب است دل ما ای آه اثر باخته آتش نفسی چند خون شوکه زدست توکباب است دل ما یارب نکشد خجلت محرومی دیدار عمری ست که آیینه خطاب است دل ما آیینه همان چشمهٔ توفان خیالی ست بیدل چه توان کرد سراب است دل ما بیدل دهلوی