بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰: لغزشی خورده ز پا تا سر ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لغزشی خورده ز پا تا سر ما خنده دارد خط بی مسطر ما ذره پر منفعل اظهار است کو هیولا وکجا پیکر ما می نهد بر خط زنهار انگشت موی چینی زتن لاغرما خنده زن شمع ازبن بزم گذشت گل بچینید ز خاکستر ما جهد ازآیینهٔ ما زنگ نبرد منفعل شدکف روشنگر ما خواب ما زبر سیاهی ببالد سایه افکند به سر بستر ما عمرها شدکه عرق می گرییم شرم حسنی است به چشم ترما حیف همت که زمانی چوحباب صدف بحر نشدگوهر ما چهرهٔ زرد، شکنها اندوخت سکه زد ضعف کنون بر زرما عجز طومار طلبها طی کرد مهر شد آبله بر دفتر ما شمع حرمانکدهٔ بیکسی ام پا مگر دست نهد برسرما رنگ پرواز ندیدیم به خواب بالش نازکه دارد پر ما علت بی بصری را چه علاج نگهی داشت تغافلگر ما نیست پیراهن دیگر بیدل غیر عریانی ما در بر ما بیدل دهلوی