بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷: گذشتگان که هوس دیدهاند دنیا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گذشتگان که هوس دیده اند دنیا را به پیش خود همه پس دیده اند دنیا را دوام کلفت دل آرزو نخواهی کرد در آینه دو نفس دیده اند دنیا را چوصبح هیچ کس اینجا بقا نمی خواهد هزار بار ز بس دیده اند دنیا را دل دو نیم چوگندم نموده اند انبار اگر به قدر عدس دیده اند دنیا را به احتیاط قدم زن که عافیت طلبان سگ گسسته مرس دیده اند دنیا را مقیدان به چه نازند ازین تماشاگاه به چشم باز قفس دیده انددنیا را دمی به حکم هوس چشم آب باید داد که دود آتش خس دیده اند دنیا را به قدر جاه و حشم انفعال در جوش است هما کجاست مگس دیده اند دنیا را چه آگهی وچه غفلت چه زندگی وچه مرگ قیامت همه کس دیده اند دنیا را وداع قافلهٔ اعتبارکن بیدل همین صدای جرس دیده اند دنیا را بیدل دهلوی