غزل شمارهٔ ۲۶: چه‌امکان است‌گرد غیرازین محفل‌شود پیدا

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

چه امکان است گرد غیرازین محفل شود پیدا
همان لیلی شود بی پرده تامحمل شود پیدا

غناگاه خطاب از احتیاج آگاه می گردد
کریم آواز ده کز ششجهت سایل شود پیدا

مجازاندیشی ات فهم حقیقت را نمی شاید
محال است اینکه حق ازعالم باطل شود پیدا

نفس را الفت دل هم ز وحشت برنمی آرد
ره ما طی نگردد گر همه منزل شود پیدا

برون دل نفس را پرفشان دیدم ندانستم
که عنقا چون شوداز بیضه گم بسمل شود پیدا

به گوهر وارسیدن موجها برهم زدن دارد
جهانی را شکافی سینه تا یک دل شود پیدا

ره آوارگی عمری ست می پویم نشد یارب
که چون تمثال یک آیینه وارم دل شود پیدا

ز محو عشق غیر از عشق نتوان یافت آثاری
به دریا قطره خون گردیدگم مشکل شود پیدا

شهیدان ادبگاه وفا را خون نمی باشد
مگر رنگ حنایی ازکف قاتل شود پیدا

سواد کنج معدومی قیامت عالمی دارد
که هرکس هرکجاگم شد ازین منزل شودپیدا

به رنگی موج خلقی ازتپیدن آب می گردد
کزین دریا به قدریک گهر ساحل شود پیدا

نفس تا هست زین مزرع تلاش دانهٔ دل کن
که این گمگشته گر پیداشود حاصل شود پیدا

به قدر آگهی آماده ا ست اسباب تشویشت
طبیعت باید اینجا اندکی غافل شود پیدا

درین دریا دل هر قطره گهر درگوهر دارد
اگر بر روی آب آید همان بیدل شود پیدا

بیدل دهلوی