بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲: چون غنچه همان بهکه بدزدی نفس اینجا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون غنچه همان به که بدزدی نفس اینجا تا نشکند فشاندن بالت قفس اینجا از راه هوس چند دهی عرض محبت مکتوب نبندند به بال مگس اینجا خواهی که شود منزل مقصود مقامت از آبلهٔ پای طلب کن جرس اینجا آن به که ز دل محوکنی معنی بیداد اظهار به خون می تپد از دادرس اینجا بیهوده نباید چو شرر چشم گشودن گرد عدم است آینهٔ پیش و پس اینجا درکوی ضعیفی که تواند قدم افشرد اینجاست که دارد دهن شعله خس اینجا باگردش چشمت چه توان کرد، وگرنه یکدل به دو عالم ندهد هیچکس اینجا چون نقش قدم قافلهٔ ماست زمینگیر باشد ره خوابیده صدای جرس اینجا دل چون نتپد در قفس زخم که بی دوست کار دم شمشیر نماید نفس اینجا درکوچهٔ الفت دل صاف آینه دار است غیرازنفس خویش چه گیرد عسس اینجا سرمایهٔ ماهیچکسان عرض مثالی ست ای آینه دیگر ننمایی هوس اینجا بیدل نشود رام کسی طایر وصلش تا از دل صد چاک نباشد قفس اینجا بیدل دهلوی