اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۸۶۷: با دل تنگ من از تنگ شکر هیچ مگوی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با دل تنگ من از تنگ شکر هیچ مگوی چون ترا از دل من نیست خبر هیچ مگوی چند گویی که: حدیث تو به زر نیک شود؟ روی زرین مرا بین وز زر هیچ مگوی پیش قند دهن پسته مثال تو ز شرم چون نبات ار بگذارد ز شکر هیچ مگوی هر دمی قصهٔ ما را چه ز سر میگیری؟ جان چو در پای تو کردیم ز سر هیچ مگوی از دهان تو به یک بوسه چو خرسند شدیم زان دهن جز سخن بوسه دگر هیچ مگوی من بی سود چه گرد تو توانم گشتن؟ گر کمر گرد تو گردد ز کمر هیچ مگوی سینهٔ اوحدی از عشق تو گر ناله کند ناوکت را سپرست و بس پر هیچ مگوی اوحدی مراغه ای