اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۸۳۲: ای تن و اندامت از گل خرمنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای تن و اندامت از گل خرمنی عالمی حسنی تو در پیراهنی دل که بالای تو و روی تو دید کی فرود آید به سرو و سوسنی؟ بی دهان همچو چشم سوزنت شد جهان بر من چو چشم سوزنی آنکه ببرید از من بیدل ترا جان شیرین را جدا کرد از تنی بر دلم داغ جفا تا کی نهی؟ بار چندین برنتابد گردنی دوش می گفتی که: پیش من بمیر گر مجال افتد زهی خوش مردنی! اوحدی مسکین به گیتی بی رخت کی قراری داشتی در مسکنی؟ اوحدی مراغه ای