اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۸۲۳: ای غنچه با لب تو ز دل کرده همدمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای غنچه با لب تو ز دل کرده همدمی گل وام کرده از رخ خوب تو خرمی زلف و رخ ترا ز دل و دیده میکنند مشک و سمن چو عنبر و کافور خادمی زان خط سبز و چهرهٔ رنگین و قد راست یک باغ سوسن و گل و شمشاد با همی بر صورت تو ماه و پری فتنه میشوند صبر از تو چون کند دل بیچاره آدمی؟ ما همچو موم از آتش این غم گداختیم سنگین دلا، ترا چه تفاوت؟ که بیغمی پهلو تهی مکن چو میان از کنار ما ای کرده چون کمر تن ما را خم از خمی با ما گرت موافقتی نیست راست شو باشد که در مخالف ما اوفتد کمی چندین چو زلف بر سر آشفتگی مباش از چشم دلنواز بیاموز مردمی گیرم که اوحدی سگ تست، ای انیس دل از پیش اوچو آهوی وحشی چه میرمی؟ اوحدی مراغه ای