اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۸۱۶: ای دل پر هوش ما با همه فرزانگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل پر هوش ما با همه فرزانگی شد ز غم آن پری فاش به دیوانگی ما چو خراباتییم گر ننشیند رواست پیش خراباتیان آن صنم خانگی ای که به نخجیر ما ساخته ای دام زلف دام چه حاجت؟ که کرد خال رخت دانگی دل بر شمع رخت راه نمی یافت هیچ چشم توپروانه ایش داد به پروانگی آینهٔ روی تو، تا که بدید آفتاب جز به مدارا نکرد زلف ترا شانگی تا تو مرا ساختی با رخ خویش آشنا با دگرانم فزود وحشت و بیگانگی اوحدی آن مرد نیست کز تو به کامی رسد گر چه بکار آوری غایت مردانگی اوحدی مراغه ای