اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۸۰۹: بکوش و روی مگردان ز جور و بارکشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بکوش و روی مگردان ز جور و بارکشی مگر مراد دل خویش در کنار کشی چو اختیار دلت عشق روی دلداریست ضرورتست که جورش به اختیار کشی به یاد او قدح زهر ناب می باید که همچو شربت شیرین خوشگوار کشی به هر صفت که میسر شود بکن جهدی که خویش را به سر کوی آن نگار کشی ز جاه و دولت دنیا دگر چه میطلبی؟ سعادت تو همین بس که جور یار کشی اگر به آخر عمر این مراد خواهی یافت روا بود که همه عمرش انتظار کشی چو اوحدی دلت ار با گلیست حیف مدار ز بهر خاطر گل گر جفای خار کشی اوحدی مراغه ای