اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۹۵: او شوی چو خود را تو از میانه بر گیری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
او شوی چو خود را تو از میانه بر گیری در بها بیفزایی، تا بهانه بر گیری سنگ و شانه ای باید تا ز پا و سر گویی پا و سر چو گم گردد سنگ و شانه برگیری گر مقیم درگاهی خاک شو، که در ساعت گردنت زند گر سر ز آستانه برگیری دام شرک را دانه جز تو کس نمی بینم گر ز دام در خوفی دم ز دانه برگیری در سلوک این منهج گر به صدق می کوشی تا ز راه دربندی دل ز خانه برگیری گر چوما نه بی برگی ساغری بیاشامی هم چمان برون آیی، هم چمانه برگیری اوحدی، خطا باشد قول جز درین پرده گر صواب می جویی این ترانه برگیری اوحدی مراغه ای