اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۶۵: میی کو ترا میرهاند ز مستی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میی کو ترا میرهاند ز مستی حلالت از آن می خرابی و مستی بت تست نفس تو در کعبهٔ تن خلیل خدایی، گر این بت شکستی عروس جهان را وفایی نباشد به آخر بدانی که: دل در که بستی؟ نبینی به خود غیر ازین صوت و صورت چه گویم؟ زهی! غافل از خود که هستی تو آنروز گفتم: به منزل نیایی که همراه میرفت و خوش می نشستی در این باغ کش میوه زهرست یکسر چه تریاک بهتر ز کوتاه دستی؟ چو باد ار طلب میکنی سرفرازی منه دل برین خاک و بگذر، که رستی خدای تو آن چیز مخصوص باشد خدا را گر از بهر چیزیی پرستی بلندی که میجویی آنروز یابی که چون اوحدی رخ بپیچی ز پستی اوحدی مراغه ای