اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۵۶: چه پیکری؟ که ز پاکی چو گوهر نابی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه پیکری؟ که ز پاکی چو گوهر نابی زهی، سعادت آن خفته کش تو هم خوابی نقاب طرهٔ شبرنگ زیر چهره چه سود؟ که چون ستارهٔ روشن ز زیر می تابی دلم ز پستهٔ تنگ تو چون براندیشد به چهر زرد و دم اشکهای عنابی بقای حسن چو گل چند روز می باشد بکوش تا مگر این چند روز دریابی کشیده ای چو کمان دشمن مرا در بر مرا ز پیش میفگن چو تیر پرتابی منت ز تافتن زلف منع می کردم چنان شدی که کنون روی نیز می تابی بیا، که مردمک چشم اوحدی بی تو به اشک دیده فروشد چو مردم آبی اوحدی مراغه ای