اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۴۵: من که باشم؟ در زیان افتادهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من که باشم؟ در زیان افتاده ای از هوی اندر هوان افتاده ای بیخودی، رخ در بیابان کرده ای گمرهی، از کاروان افتاده ای ناکسی، از بخت دوری جسته ای مفلسی، از خان و مان افتاده ای گاه گویایی فضیحت گشته ای وقت خاموشی زیان افتاده ای از بهشت اندر جهنم رفته ای بر زمین از آسمان افتاده ای بر سر کوی سبکباران عشق از گرانی رایگان افتاده ای گوهر خود را ز خس نشناخته وز خسی در خاکدان افتاده ای دل ز غفلت بسته در جایی چنین وانگه از جایی چنان افتاده ای روز سربازی عنان پیچیده ای وقت مردی ناتوان افتاده ای همنشینان بر کنار بحر و من از کنار اندر میان افتاده ای اوحدی وار از برای این و آن در زبان این و آن افتاده ای اوحدی مراغه ای