اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۴۳: آن خط عنبرین که چو آبش نبشتهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن خط عنبرین که چو آبش نبشته ای مشک ختاست، گر چه صوابش نبشته ای هر نامهٔ جمال که در باب حسن تست زان خط مشک رنگ جوابش نبشته ای از دور چشم بد به رخت نامه ای نبشت بر لب از « ان یکاد» جوابش نبشته ای آورده ای به دیدهٔ من خط خون و مست حکمت روان، اگر چه بر آتش نبشته ای خود نام بوسه نیست درو، آنچه اصل بود بگذاشتی، مگر بشتابش نبشته ای؟ سحرست گرد عارضت آن خط مشکبوی چون سحر از آن به مشک و گلابش نبشته ای راضی مشو که: بوسه زند هر کسی بر آن آخر نه از برای ثوابش نبشته ای؟ در بست باز خط خوشت خواب اوحدی گویی مگر ز بستن خوابش نبشته ای اوحدی مراغه ای