اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۳۱: بسیار دشمنست مرا و تو دوست نه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بسیار دشمنست مرا و تو دوست نه با دوستان خویشتن اینها نکوست؟ نه من سال و ماه در سخن و گفت و گوی تو وانگه تو با کسی که درین گفت و گوست نه با من هزار تندی و تیزی نموده ای گفتم به هیچ کس که: فلان تندخوست؟ نه ای عاشقان موی تو افزون ز موی سر زیشان چو من ز مویه کسی همچو موست؟ نه خلقی به بوی زلف تو از خویش رفته اند کس را وقوف هست که آن خود چه بوست؟ نه گویند: ترک او کن و یاری دگر بگیر اندر جهان حسن کسی مثل اوست؟ نه ای قیمتی چو جان بر ما خاک کوی تو ما را بر تو قیمت آن خاک کوست؟ نه شهری به آرزوی تو از جان برآمدند کس را برآمدی ز تو جز آرزوست؟ نه با اوحدی طریق جدایی گرفته ای ای پاردوست بوده و امسال دوست نه اوحدی مراغه ای