اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۲۳: چمن پر گهر شد ز باران ژاله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چمن پر گهر شد ز باران ژاله زمین پر کواکب ز یاقوت لاله ز شبنم فرو هشت نسرین حمایل ز سنبل بر افگند سوسن کلاله به جای می لعل پر کرده گلها ز سیماب رخشنده زرین پیاله صبا را چمن کرده هر بامدادی به گلزار پردامنی زر حواله ز زرورق غنچه بر خوان گلبن همی پیچد از بهر بلبل نواله به هر گوشه بینی خرامان و خرم غزلخوان غزالی به رخ چون غزاله گرم دستگاه گل و لاله بودی به گنجی گران می نبشتم قباله کنونست وقت، اوحدی، گر جوانی چو مرغان عاشق در آیی بناله بهاری چنین باد و شش ساله ماهی صبوحی کن از بادهٔ پنج ساله اوحدی مراغه ای