اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۰۵: یا به نزد خویشتن راهم بده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا به نزد خویشتن راهم بده یا مجال ناله و آهم بده از دهانت چون نمی یابم نشان بوسه ای زان روی چون ماهم بده تشنهٔ چاه زنخدان تو شد جان من، آبی از آن چاهم بده غربت من در جهان از بهر تست قربت خاصان درگاهم بده دوش میگفتی: ز من چیزی بخواه بوسه ای زان لعل می خواهم، بده هر چه از من خواستی یکسر تراست از تو من نیز آنچه میخواهم بده یا خیال خود به خواب من فرست یا دلی بیدار و آگاهم بده گنج وصلت هم درین ویرانهاست آن چنان گنجی ز ناگاهم بده بر بساط آرزو چون اوحدی شاه می خواهم ز رخ، شاهم بده اوحدی مراغه ای