اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۹۷: کجایی؟ ای ز رخت آب ارغوان رفته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجایی؟ ای ز رخت آب ارغوان رفته مرا به عشق تو آوازه در جهان رفته به خون دیده ترا کرده ام به دست، ولی ز دست من سر زلف تو رایگان رفته همیشه قد تو با سرکشی قرین بوده مدام زلف تو با فتنه هم عنان رفته گل از شکایت آن جورها که روی تو کرد هزار بار بنزدیکت باغبان رفته ز دست زلف سیاه تو تا توان خواری بدین شکستهٔ مسکین ناتوان رفته به آب دیده بگریم ز هجرت آن روزی که مرده باشم و خاک در استخوان رفته چگونه راز دل اوحدی توان پوشید؟ حدیثش از دهن و تیرش از کمان رفته اوحدی مراغه ای