اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۹۴: خیانتگر خیانت کرد و ما دل در خدا بسته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیانتگر خیانت کرد و ما دل در خدا بسته سر و پای خصومت را به زنجیر وفا بسته لگام این دل خیره به دست صبر وا داده طناب این دل وحشی به میخ شکر وابسته تو ای همراه، ازین منزل مکن تعجیل در رفتن که این جا در کمند او اسیرانند پابسته به جای خویش میبینم درونت گر ببخشاید چو در شهر کسان بینی غریبی مبتلا بسته خبر کن سینهٔ ما را و بستان مژده ای نیکو اگر بینی تو در گوشه دل اشکسته را بسته ترا، ای زاهد، ار حالیست میترسی و لیکن ما علم بر بوته آوردیم و سنجق بر هوا بسته اگر در شرع دیدار رخ نیکو خطا باشد بدور روی او چشمی نبینی از خطا بسته عنان از دست رفت اکنون، چرا پندم نمیدادی در آنروزی که میدیدی تو آنبند بلا بسته؟ نمیخواهم که بنمایم به جایی حال خود ورنه به بخشایی تو چون بینی دلم را چند جا بسته به تدبیر دل مسکین ازان چندین نمیکوشم که میدانم نخواهد شد چنین اشکستها بسته زبان اوحدی سازیست در بزم هوسبازان برو ابریشم زاری ز بهر آن نوا بسته اوحدی مراغه ای