اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۷۲: ای ترک، دل ما را خوشدار به جان تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای ترک، دل ما را خوش دار به جان تو مگذار تن مارا لاغر چو میان تو چون سرو روان داری قدی به خرامیدن و آن روی چو گل خندان بر سرو روان تو ابرو چون کمان سازی، تا تیر غم اندازی گر زخم خورم، باری، از تیر و کمان تو هر چند فراخ آمد صحرای جهان بر من هر لحظه به تنگ آیم زان تنگ دهان تو دل خواسته ای از من، نتوان به تو دل دادن زیرا که: چو بگریزی کس نیست ضمان تو مانند رکابت رو بر پای تو می مالم باشد که به دست افتد یک روز عنان تو لاف از سخن شیرین دیگر نزنم پیشت کین لفظ نمی زیبد الا ز زبان تو آشفته شوم هر دم بر صورت زیبایی باشد که نشان یابم روزی ز نشان تو اکنون که به شیدایی چون اوحدی از غفلت در دام تو افتادم، جان من و جان تو اوحدی مراغه ای