اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۶۷: ای آنکه، نیست جز بر یار انتعاش تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای آنکه، نیست جز بر یار انتعاش تو بس می خروشد آن سخن دل خراش تو زرقی همی فروشی و شهری همی خری دخل گزاف بنگر و خرج بلاش تو گویی که: دین پرستم و دنیا پرست نه وانگه ز بیست خواجه فزون تر معاش تو بر روی راه این دو سه حیوان، به راستی کمتر ز دام نیست دم دانه پاش تو گه راز خود ز خلق بپوشیده ای، ولی روی زمین پرست ز تشویق فاش تو فردا کجا خلاص دهی آن مرید را؟ کامروز قرض دار شد از بهر آش تو با اوحدی مباف کرامات خود، که هیچ کاری نمی رود ز بباش و مباش تو اوحدی مراغه ای