اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۴۸: ای مکان تو از مکان بیرون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مکان تو از مکان بیرون سر امرت ز کن فکان بیرون در وجودی و از وجود به در در جهانی و از جهان بیرون آسمان و زمین تو داری، تو از زمین وز آسمان بیرون فتنه ای در میان فگنده ز عشق خویشتن رفته از میان بیرون ساعتی نیستی ز دل خالی نفسی نیستی ز جان بیرون آن و اینت به فکر چون یابند؟ ای تو از فکر این و آن بیرون بنشینی و از نشستن خود بینشانی و از نشان بیرون آخر و اولی و بودن تو ز آخر و اول زمان بیرون چون دل اوحدی زبون تو شد این سخن رفتش از زبان بیرون اوحدی مراغه ای