اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۴۶: ای اوفتاده در غم عشقت ز پای من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای اوفتاده در غم عشقت ز پای من گر دست اوفتاده نگیری تو، وای من! نای دلم مگیر به چنگ جفا چنین کز چنگ محنت تو ننالم چو نای من پشتم چو چنبر از غم و نیکوست ماجری دل بسته ام در آن رسن مشک سای من گردن بسی بگشت، تن و دل به جای بود روی ترا بدیدم و رفتم ز جای من دشمن لب تو بوسد و در آرزوی آن کز دور بوسه می دهمت، خاک پای من سگ بر در سرای تو گستاخ و من غریب ای بندهٔ سگان در آن سرای من درد ترا به خلق چو گویم چو اوحدی؟ آن به که اعتماد کنم بر خدای من اوحدی مراغه ای