اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۵۹۱: کجاست منزل آن کوچ کرده؟ تا برویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجاست منزل آن کوچ کرده؟ تا برویم چو بادش از پی و چون برقش از قفا برویم چو باز مرغ دل ما هوای او دارد ضرورتست که: چون مرغ در هوا برویم ز پی دویدن او جز به سر طریقی نیست از آنکه ترک ادب باشد، ار به پا برویم ز ما رقیب چو بیگانه بود روز رحیل رها نکرد که با یار آشنا برویم چنین که در پی او ما گریستیم، عجب! گر آب دیده گذر می دهد، که ما برویم به روز وصل چو امید بود می بودم بسوز هجر چو گشتیم مبتلا برویم بلاست دوری او، اوحدی، بکوش تو نیز مگر پگاه تر از پیش این بلا برویم اوحدی مراغه ای