اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۵۵۴: تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم آسمان لطف را روی تو ماهست، ای صنم زان رخ آیینه فام اندر دل ریش منست زخمها، لیکن کرا یارای آهست؟ ای صنم دل ز روی راستی مهر تو دعوی می کند رنگ روی من بدین دعوی گواهست، ای صنم بی شب زلف درازت بر من آشفته دل لحظه روز و روزو هفته، هفته ماهست، ای صنم گر ترا من دوست می دارم بدین جرمم مکش هر که جان را دوست دارد بی گناهست، ای صنم بنده فرمانند گرد بارگاهت خسروان اوحدی نیزت گدای بارگاهست، ای صنم گر منت امیدوارم نیست نقصانی درین سال و ماه امید درویشان به شاهست، ای صنم اوحدی مراغه ای