اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۵۵۳: زلف مشکینت چو دامست، ای صنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف مشکینت چو دامست، ای صنم عارضت ماه تمامست، ای صنم تا بود بر دیگران وصلت حلال بر من اسایش حرامست، ای صنم زان دهان تنگ شیرینم بده بوسه ای، گر خود به وامست، ای صنم هر زمان گویی که: فردایی دگر سوختم، فردا کدامست؟ ای صنم در غمت گر نشکنم خود را، مرنج آدمی را ننگ و نامست ، ای صنم عالمی را بندهٔ خود کرده ای اوحدی نیزت غلامست، ای صنم اوحدی مراغه ای