اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۵۰۹: چو تیغ بر کشد آن بیوفا به قصد سرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو تیغ بر کشد آن بی وفا به قصد سرم دلم چو تیر برابر رود که: من سپرم به کوی او خبر من که می برد؟ که دگر غم تو کوی به کویم ببرد و دربدرم به یاد روی تو مشغولم آن چنان، که نماند مجال آنکه به خود، یا به دیگری، نگرم فراق آن رخ آبی به کار باز آورد که هم نشان وجودم ببرد و هم اثرم هزار دوزخ و دریا برون توان آورد ز آتش دل سوزان و آب چشم ترم به مرد و زن خبر درد من رسید، ولی تو آن دماغ نداری که بشنوی خبرم غم تو کرد پراگنده کار ما آخر نگفته ای که: غم کار اوحدی بخورم؟ اوحدی مراغه ای