اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۵۰۵: دی ره میخانه باز یافته بودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دی ره می خانه باز یافته بودم کار طرب را بساز یافته بودم جمله به می دادم و به مطرب و ساقی هر چه به عمری دراز یافته بودم آنچه نه عشق تو بود و رندی و مستی عین دروغ و مجاز یافته بودم راه دل رازدار بسته زبان را در حرم اهل راز یافته بودم نه پدر و چار مادر و سه پسر را پیش خود اندر نماز یافته بودم با همه پستی بلند همت خود را از دو جهان بی نیاز یافته بودم سایهٔ دربان نگشت زحمت راهم زانکه ز سلطان جواز یافته بودم هر هوس و آرزو، که بود دلم را در رخ آن دلنواز یافته بودم در نظر اوحدی ز راه حقیقت نه در افلاک باز یافته بودم اوحدی مراغه ای