اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۸۹: مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم دل بیچارگان از خود مرنجانید، من گفتم به مال و جاه چندینی نباید غره گردیدن ز گرد این و آن دامن بیفشانید، من گفتم درین بستان که دل بستید اگرتان دسترس باشد برای خود درختی نیک بنشانید، من گفتم بگردد حال ازین سامان و این آیین که می بینید شما هم حالیا بر خود بگردانید، من گفتم پی نام کسان رفتن به عیب، انصاف چون باشد؟ نخستین نامهٔ خود را فرو خوانید، من گفتم دل درماندگان خستن خطا باشد، که هم در پی شما نیز این چنین یک روز درمانید، من گفتم حدیث اوحدی این بود و تدبیری که میدانست تمامست این قدر، باقی شما دانید، من گفتم اوحدی مراغه ای